Asset Publisher
Pomniki przyrody
Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa. W 2012 r. mieliśmy ich w całej Polsce już prawie 11 tys., z czego 8,5 tys. stanowiły właśnie drzewa.
Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości kulturowej, naukowej, historyczno-pamiątkowej i krajobrazowej. Na terenie Nadleśnictwa Gniezno pomnikami przyrody ożywionej są głównie pojedyncze drzewa oraz ich grupy. Na terenie obrębu Skorzęcin znajduje się 21 pomnikowych dębów w wieku ok. 300 lat, w obrębie Popowo Podleśne 7 ponad 200 letnich dębów, dąb 150-letni oraz sosna czarna i świerk pospolity „ Albin" o imponującym obwodzie 345 cm.
Asset Publisher
Ile odzyku tyle zysku...
Ile odzyku tyle zysku...
W sobotę 16 listopada na gnieźnieńskim Rynku odbyła się akcja „Ile odzysku tyle zysku” świętuj z nami Dzień Makulatury i zmieniaj świat!
Starostwo Powiatowe w Gnieźnie, Urząd Miejski, Nadleśnictwo Gniezno oraz Polski Klub Ekologiczny Okręg Wielkopolski Koło w Gnieźnie przeprowadziło wspólną akcję w ramach której, każdy mógł otrzymać drzewko do zasadzenia w zamian za dostarczoną makulaturę.
Sobotnie przedpołudnie wielu mieszkańców Gniezna oraz okolic, a także szkół i organizacji dostarczyło zebraną makulaturę w zamian otrzymując sadzonki lipy, dębu, świerka, brzozy, grabu lub buka. Nadleśnictwo Gniezno przekazało na ten cel 1000 sadzonek drzew leśnych.
W czasie akcji zebrano około 6 ton makulatury! W trakcie akcji można było przynosić również koce i karmę wspierając gnieźnieńskie schronisko dla zwierząt. Wolontariusze działający przy schronisku wraz ze swoimi podopiecznymi zachęcali do pomocy schronisku, szczególnie w tym trudnym, zimowym okresie.
Dla osób, które przyszły na gnieźnieński rynek przygotowano konkursy z nagrodami, można było również sprawdzić swoją wiedzę dotyczącą segregacji śmieci i zapoznać się z interesującą wystawą edukacyjną w mobilnej strefie edukacyjnej zaaranżowanej w śmieciarce. Nie była to jednak zwykła śmieciarka: w jej wnętrzu nie znajdowały się odpady, a wystawa pokazująca, że są one wartościowymi surowcami.