Asset Publisher
Użytkowanie
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
- cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.
Po III rewizji Urządzania Lasu nastąpiła znaczna zmiana struktury siedlisk, a co za tym idzie typów rębni. W latach 1988-1997 Nadleśnictwo wykonało rębnie złożone na powierzchni 25 ha, a na lata 1998-2007 powierzchnia zaplanowana przez urządzanie wzrosła do 559 ha. Wynikiem tak drastycznej zmiany układu siedlisk jest fakt, że znaczna część drzewostanów 68% powierzchni jest częściowo zgodna z aktualnie określonymi siedliskami. Tak znaczący udzał drzewostanów częściowo zgodnych z siedliskiem wynika z braku w składzie dęba jako gatunku panującego. Aby zmienić powyższy układ zapoczątkowano przebudowę części drzewostanów niezgodnych z siedliskiem przez wprowadzanie podsadzeń dębem, bukiem i świerkiem w drzewostanach młodszych klas wieku. Znaczna część powierzchni leśnej Nadleśnictwa Gniezno około 50% znajduje się na zalesionych gruntach porolnych. Zalesienia te były prowadzone głównie w okresie powojennym. Fakt ten ma istotny wpływ na stukturę wiekową drzewostanów Nadleśnictwa. Około 60% powierzchni leśnej to drzewostany w przedziale wiekowym 20-60 lat. Znajduje to odzwierciedlenie w układzie sortymentowym - 70% pozyskiwanego drewna stanowi drewno średniowymiarowe, którego pozyskanie jest kosztowne w stosunku do cen uzyskanych ze sprzedaży 1 m3 drewna. Taki układ wiekowy determinuje efektywność ekonomiczną Nadleśnictwa. Typy rębni W gospodarstwie zrębowym zasadniczym rodzajem rębni jest rębnia zupełna pasowa Ib z szerokością pasa zrębowego do 60m i powierzchnią zrębu do 4ha. Na siedlisku LMśw w celu przebudowy litych drzewostanów sosnowych na mieszane w miarę możliwości projektowano rębnię gniazdową zupełną IIIa o szerokości pasa manipulacyjnego do 100m i powierzchni do 6ha. W drzewostanach, w których istnieje odnowienie naturalne lub sztuczne lub istnieją możliwości jego uzyskania pod osłoną drzewostanu zastosowano rębnie złożone IIb (częściowa pasowa) lub IIIb (gniazdowa częściowa).
Asset Publisher
Bezpieczne techniki i technologie pracy przy pozyskaniu i zrywce drewna
Bezpieczne techniki i technologie pracy przy pozyskaniu i zrywce drewna
W dniu 07.02.2020 r. w leśnictwie Stary Dwór zorganizowano siódmą edycję szkolenia dla drwali – pilarzy realizujących usługi leśne na terenie Nadleśnictwa Gniezno
W szkoleniu uczestniczyli brakarze regionalni z Wydziału Gospodarki Drewnem RDLP w Poznaniu: p. Wiesław Tomczak (w roli sędziego) oraz p. Mariusz Wolnik (w roli obserwatora).
Po przywitaniu zebranych przez nadleśniczego Michała Michalaka, st. spec. ds. BHP Tomasz Wykner omówił wypadki w leśnictwie w 2019 r. ze szczególnym uwzględnieniem wypadków podczas pracy przy pozyskaniu i zrywce drewna.
Następnie inż. nadzoru Daniel Cierplikowski przedstawił zebranym wymagania standardów FSC i PEFC w czasie wykonywania prac w leśnictwie. W trakcie weryfikacji oceniano zarówno przygotowanie pilarza pod kątem BHP (środki ochrony osobistej, zachowanie zasad BHP), przygotowanie stanowiska roboczego jak i technikę ścinki (wybór metody, parametry pniaka, zachowanie kierunku obalania).
Wysoki poziom przygotowania pilarzy przełożył się na uzyskane przez nich wyniki – najwyższą ilość punktów (55) otrzymało dwóch zawodników, kolejne miejsca (54 punkty) przypadły sześciu pilarzom, a 53 punkty zajęli ex aequo dwaj drwale. Dla wyłonienia miejsc I – III spośród zwycięzców przeprowadzono dogrywkę.
Najlepszy okazał się p. Marek Bagrowki (ZUL”Zrąb”), drugie miejsce zajął p. Tomasz Dolata (ZUL A.Grochowiak), a trzecie p. Jacek Kołodziejski (ZUL L. Średziński).
W podsumowaniu nadleśniczy podkreślił bardzo wysoki poziom profesjonalizmu i przygotowania pilarzy, co odzwierciedla się w uzyskanych wynikach weryfikacji. Podziękował również zgromadzonym pracownikom Zakładów Usług Leśnych za zaangażowanie i wysiłek włożony w trudną pracę przy zagospodarowaniu terenów poklęskowych. Szkolenie zakończyło się wręczeniem dyplomów, nagród i upominków oraz ciepłym posiłkiem przy ognisku.