Asset Publisher
Historia Nadleśnictwa Gniezno
Historia Nadleśnictwa Gniezno została zapoczątkowana 1974 roku przystąpieniem przez ówczesnego nadleśniczego Nadleśnictwa Czerniejewo pana Ignacego Sawilskiego, działającego z upoważnienia dyrektora Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Poznaniu, do prac organizacyjnych związanych z powołaniem Nadleśnictwa z siedzibą w Gnieźnie.
Z dniem pierwszego stycznia 1975 r. z połączenia czterech nadleśnictw: Czerniejewa, Nekli, Popowa Podleśnego i Skorzęcina utworzono Nadleśnictwo Gniezno z siedzibą w Gnieźnie przy ul. Sienkiewicza 12a.
W nadleśnictwie funkcjonowały cztery obręby leśne, którymi zarządzali nadleśniczowie terenowi: w Czerniejewie pan Bronisław Roszak, w Nekli pan Hugo Augustyn, w Popowie Podleśnym pan Romuald Wyjatek, a w Skorzęcinie pan Mirosław Barczak.
Nadleśnictwo Czerniejewo, którego lasy weszły w roku 1975 w skład nadleśnictwa Gniezno, to przede wszystkim lasy państwowe byłego Nadleśnictwa Czeszewo oraz lasy byłych majątków ziemskich, wśród których na szczególną uwagę zasługują obszary leśne ordynacji Skórzewskich. Nadleśnictwo to funkcjonowało już w okresie międzywojennym, ponownie odrodziło się po zakończeniu II wojny światowej. W jego skład wchodziło 5 leśnictw: Czachurki, Linery, Iwno, Rakowo i Promno.
Nadleśnictwo Nekla, to w przeszłości lasy państwowe Nadleśnictwa Czeszewo oraz lasy dużych majątków ziemskich, rodzin Mycielskich i Żółtowskich. W latach 1945-1948 funkcjonowało pod nazwą Nadleśnictwo Marzelewo, a od 1948 jako nadleśnictwo Nekla. Podzielone było na leśnictwa: Daniele, Dzikowy Bór, Słomówko, Podstolice, Gułtowy, Milkarowo, Podgaj oraz Szkółka Zadrzewieniowa Dębina.
Nadleśnictwo Popowo Podleśne utworzone w 1952 roku funkcjonowało do roku 1966 jako nadleśnictwo Mielno. W skład nadleśnictwa wchodziły leśnictwa Brody, Gołaźnia i Kowalewko, które przeszły z Nadleśnictwa Gołąbki oraz z gruntów przekazanych przez Państwowy Fundusz Ziemski, leśnictwo Nowaszyce, Zakrzewo i leśnictwo Pustachowo (obecnie Las Miejski) przyłączone z Nadleśnictwa Czerniejewo .
Nadleśnictwo Skorzęcin stanowiły większości lasy państwowe już od 1821 roku. Pierwszy plan gospodarczy sporządzony został w 1850 roku. Pierwsze udokumentowane urządzanie dla lasów skorzęcińskich odbyło się w 1860 roku. Rewizja główna miała miejsce w roku 1881, następna prawdopodobnie okresowa w 1894 i ostatnia główna odbyła się w 1913 roku. Na podstawie operatu urządzenia lasu z 1925 roku Nadleśnictwo Skorzęcin podzielone było na 7 leśnictw: Radłowo-leśne, Dolina, Hutka, Popielarze, Raszewo – leśne, Stary Dwór i Krzyżówka. W latach 1925-1974 Nadleśnictwo Skorzęcin podlegało reorganizacją i zmieniały się w tym czasie nazwy i granice leśnictw. Ostatecznie w chwili likwidacji podzielone było na leśnictwa: Piłka, Popielarze, Hutka, Smolniki, Stary Dwór, Krzyżówka, Dolina i Wólka.
Powstałe w 1975 roku Nadleśnictwo Gniezno administrowało na 32 tys. ha, a na pierwszego nadleśniczego powołano pana Ignacego Sawilskiego, funkcje zastępcy sprawował pan Witold Warlich, a na głównego księgowego pana Bogdan Mąka.
W roku 1977 r. na stanowisko nadleśniczego powołany został pan Zbigniew Fonrobert,a stanowisko głównego księgowego od tego roku do roku 1984 pełniła pani Kazimiera Nowaczyk.
Funkcje nadleśniczego terenowego w obrębie Popowo Podleśne pełnili kolejno pan Romuald Wyjątek, pani Genowefa Sokołowska, pan Tomasz Kaczmarek oraz pan Andrzej Kiszkarewicz.
W obrębie Nekla na miejsce nadleśniczego terenowego Augustyna Hugo, który przeszedł na emeryturę, w 1976 roku powołano pana Mariana Michalaka .
W 1979 roku, w ramach reorganizacji granic, do Nadleśnictwa Gniezno przyłączono Leśnictwo Orchowo będące do tej pory w administracji Nadleśnictwa Miradz.
Po reorganizacji w roku 1985 r. Nadleśnictwo Gniezno zostało podzielone na dwie samodzielne jednostki, z obrębów Nekla i Czerniejewo utworzono Nadleśnictwo Czerniejewo, natomiast obręby Popowo Podleśne i Skorzęcin pozostały administracji Nadleśnictwa Gniezno.
Siedziba Nadleśnictwa Gniezno zmieniała się trzykrotnie, z ul. Sienkiewicza 12, przeniesiona została na ul. Reymonta 13, aby ostatecznie osiąść w grudniu 1991 roku przy ulicy Wrzesińskiej 83 .
W okresie tym funkcje nadleśniczego sprawowali kolejno do roku 1991 pan Zbigniew Fonrobert, a następnie do roku 2003 pan Andrzej Kiszkarewicz i od lipca 2003 roku do dnia dzisiejszego pan Michał Michalak.
W okresie tym reorganizacji ulegały poszczególne leśnictwa:
Utworzono Gospodarstwo Szkółkarskie „Powidz" oraz leśnictwa: Skorzęcin i Brzozowo. Likwidacji uległy natomiast leśnictwa Radłowo i Popielarze oraz w 2011 roku , w ramach optymalizacji, leśnictwa Brzozowo, Orchowo, Krzyżówka i Gołaźnia.
Obecnie w skład nadleśnictwa wchodzi 12 leśnictw: Brody, Kowalewko, Nowaszyce, Las Miejski i Zakrzewo na terenie obrębu Popowo Podleśnie oraz Stary Dwór, Piłka, Skorzęcin, Hutka, Dolina, Smolniki i Wólka na terenie obrębu Skorzęcin.
Obecnie nadleśnictwo gospodaruje na powierzchni 19,5 tys. ha, na terenie dwóch powiatów: gnieźnieńskiego i słupeckiego oraz na terenie 14 gmin i miasta Gniezno, zasięg terytorialny nadleśnictwa wynosi 1395 km2.
Asset Publisher
Aby powrócił las
Aby powrócił las
Minęły dwa lata od dnia, w którym huragan połamał setki tysięcy drzew naszych lasów. Na uprzątniętej powierzchni pojawia się nowe pokolenie lasu. Podsumowujemy, co przez ten czas niezwykle intensywnej pracy, zostało wykonane na powierzchniach klęskowych.
Łączna powierzchnia wszystkich szkód po nawałnicach z 11 sierpnia 2017r. w Nadleśnictwie Gniezno to ok. 4500 ha zniszczonych lasów. Ta powierzchnia stanowi 1/ 4 wszystkich lasów naszego nadleśnictwa. W tym łączna powierzchnia do całkowitego odnowienia ( tj. posadzenia nowego lasu) na terenie nadleśnictwa to aż 1950 ha, nadleśnictwo w bieżącym roku posadziło już nowy las na powierzchni 235,7 ha. Zakończenie sadzenia nowego lasu (odnawianie powierzchni poklęskowej) potrwa do 2023 roku.
Łączna oszacowana masa drewna poklęskowego, które należało uprzątnąć z klęskowiska to 640 000 m3 grubizny netto (800 000 m3 grubizny brutto). Masa drewna poklęskowego już uprzątniętego i zagospodarowanego – 571 042 m3 (w tym 519 021 m3 grubizny i 52 021 m3 drobnicy) Aby uprzątnąć zniszczone powierzchnie leśne przy ścince i zrywce drewna pracowało 15 zestawów maszyn specjalistycznych typu harwester i forwarder oraz 12 brygad ręcznych.
Na terenach poklęskowych sprawdziło się maszynowe pozyskanie drewna, które można określić jako metodę szybką i bezpieczną. Aby odnowić powierzchnie poklęskowe należy wykonać jeszcze szereg prac gospodarczych takich jak: uprzątnięcie powierzchni z korzeni, pniaków i gałęzi, przygotowanie gleby za pomocą orki, posadzenie nowych drzew, pielęgnacje posadzonego młodego lasu, ogrodzenie częściowe cennych gatunków drzew i zabezpieczenie upraw przed zgryzaniem przez zwierzęta leśne, wykonywanie ewentualnych poprawek w nasadzeniach, zabezpieczenie nowych powierzchni leśnych przez zagrożeniem od pożaru.
Po sprzątnięciu zniszczonego drzewostanu (zagospodarowaniu drewna poklęskowego) przystąpiono do przygotowania powierzchni leśnej pod sadzenia nowych drzewek. Do tych prac zastosowano maszyny rozdrabniające, których zadaniem było rozdrobnienie pozostałości pozrębowych (gałęzie) oraz odrostów inwazyjnych krzewów gatunku czeremcha amerykańskia występujących na powierzchniach planowanych do odnowień.
Z uwagi na bardzo dużą zniszczoną powierzchnię drzewostanów, Nadleśnictwo jak najszybciej przystąpiło do odnowienia lasu. W pracach tych obok sadzenia ręcznego wykorzystuje się specjalistyczne sadzarki ciągnikowe, a także prowadzi się odnowieniem z siewem, czyli wysiewa nasiona drzew leśnych bezpośrednio do przygotowanej uprzednio gleby. Jesienią 2018 r. posadzono nowy las na 14 ha, w roku bieżącym posadzono drzewka na 236 ha i planuje się posadzić nowy las na kolejnych 60 ha , a na 2020 rok zakłada się sadzenie lasu na pow. ok. 400 ha.
Obecnie sadzenie prowadzone jest na porolnych siedliskach leśnych, na których wysadzana jest sosna (50-70%) oraz dąb b.szyp i dąb szyp., brzoza, olcha, lipa, grab, klon i innych gatunków liściastych. Szacowana liczba sadzonek potrzebnych do całkowitego odnowienia powierzchni klęskowych to aż 13 mln sadzonek drzew. 100 % powierzchni nadleśnictwa dotkniętej klęską została ponownie udostępniona, zniesiono zakaz wstępu.
W akcję związanej z odnowieniem lasu na terenie Nadleśnictwa Gniezno włączyło się wiele środowisk, w tym poznański Wydział Leśny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. W akcję sadzenia zaangażowali się również mieszkańcy miasta Gniezna, gnieźnieńskich firm, społeczność gnieźnieńskich szkół, pracownicy Starostwa Powiatowego, sołectwa Żydowo i okolicznych miejscowości oraz odbywający karę w Zakładzie Karnym w Gębarzewie . Należy podkreślić, że wykonanie takiego ogromnego rozmiaru pracy związanej z porządkowaniem zniszczonych drzewostanów, możliwe było dzięki niesamowitemu wkładowi pracy wszystkich zaangażowanych osób w usuwanie skutków klęski.